مدح صحابه رضوان الله عليهم اجمعين در كتب شيعه:

مدح صحابه رضوان الله عليهم اجمعين در كتب شيعه:

نویسنده: 
الهاشمی الحسنی
                                                                       بسم الله الرحمن الرحیم
                                    الحمد الله والصلاه والسلام علی سیدنا رسول الله وعلی آله وصحبه من والاه

1.(عن أبی عبد الله قال: (لما كان رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم فی الغار قال لأبی بكر: كأنی أنظر إلى سفینة جعفر فی أصحابه تقوم فی البحر، وأنظر إلى الأنصار محتبین فی أفنیتهم، فقال أبو بكر: وتراهم یا رسول الله! قال: نعم، قال: فأرنیهم، فمسح على عینیه فرآهم، فقال له رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم: أنت الصدیق)( تفسیر القمی: (1/289)).

1.قمی از علمای شیعه وصاحب تفسیر قمی از بعضی از رجالش وآنها از ابی عبدالله روایت می كنند كه (هنگامی كه رسول الله صلی الله علیه وسلم در غار بودند به ابوبكر رضی الله عنه فرمودند.همانا من كشتی جعفر را در دریا می بینم با اصحابش .و همینطور انصار را می بینیم .ابوبكر پرسید من هم می بینم یا رسول الله؟ فرمودند بله, ابوبكر پرسید چگونه ببینم؟ پیامبر بادستش چشمان ابوبكر را مسح كرد پس ابوبكر دید آنچه را كه پیامبر می دیدند, سپس پیامبر رو به ابوبكر كردند وفرمودند تو صدیق هستی)تفسیر القمی: (1/289)).
***********
2.عن عبد العظیم بن عبد الله الحسنی قال: حدثنی علی بن محمد بن علی الرضا عن أبیه، عن آبائه، عن الحسن بن علی علیهم السلام، قال: قال رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم: (إن أبا بكر منی بمنزلة السمع، وإن عمر منی بمنزلة البصر، وإن عثمان منی بمنزلة الفؤاد)البرهان: (4/564، 565).
(عبدالعظیم حسنی روایت می گوید حدیث كرد مرا علی بن محمد بن علی الرضا او از پدرش واجدادش از حسن بن علی علیه السلام كه رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:ابوبكر برای من بمنزله شنوای وعمر به منزله بینای وعثمان برایم به منزله قلب است).
**********
3.قال علیه الصلاة والسلام: (اللهم! اغفر للأنصار وأبناء الأنصار، وأبناء أبناء الأنصار، یا معشر الأنصار! أما ترضون أن ینصرف الناس بالشاة والنعم، وفی سهمكم رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم) (كشف الغمة: (1/224)).
رسول الله صلی الله علیه وسلم در مدح انصار می فرمایند(خداوند ببخش انصار وفرزندان انصار و فرزندان فرزندان انصار را. ای معشر انصار آیا راضی نیستید كه مردم به دنبال خوشی دنیا روند وسهم شما رسول الله باشد؟)
**********
4.سئل الإمام الرضا علی بن موسى علیه السلام عن قول النبی صلى الله علیه وآله وسلم: (أصحابی كالنجوم فبأیهم اقتدیتم اهتدیتم) -والحدیث ضعیف ولكن معناه صحیح إن شاء الله- وعن قوله صلى الله علیه وآله وسلم: (دعوا لی أصحابی!) فقال الإمام الرضا علیه السلام: «هذا صحیح» (عیون أخبار الرضا للقمی: (2/87)).
4.(از امام رضا علیه السلام سوال شد در مورد حدیث پیامبر كه می فرماید(اصحاب من مانند ستاره گان آسمانند به هركدام اقتدا كنید هدایت می شوید)فرمودند این حدیث ضعیف هست اما معنایش انشاء الله صحیح است .پرسیده شد از ایشان در مورد سخن پیامبر كه فرمودند (اصحابم را برای من بگزارید واذیتشان نكنید بد گوی شان نكنید) فرمودند این صحیح است.
**********
5. أن النبی صل الله علیه وآله وسلم قال: «طوبى لمن رآنی، طوبى لمن رأى من رآنی، وطوبى لمن رأى من رأى من رآنی» (بحار الأنوار: (22/305)، أمالی الصدوق: (ص:240- 241)).
5.(مجلسی روایت می كند كه رسول الله فرمودند (خوشا به حال كسانی كه مرا دیدند و خوش به حال كسانی كه آنهای را كه مرا دیدند را ملاقات كردند).
**********
6.سئل الإمام علی علیه السلام: لم اختار المسلمون أبا بكر خلیفة للنبی صلى الله علیه وآله وسلم، وإماماً لهم؟
فأجاب علیه السلام بقوله: «إنا نرى أبا بكر أحق الناس بها، إنه لصاحب الغار وثانی اثنین، وإنا لنعرف له سنة، ولقد أمره رسول الله بالصلاة وهو حی» (شرح نهج البلاغة لابن أبی الحدید: (1/332)).
6.(از امام علی علیه السلام پرسیدند چرا مردم ابوبكر را برای خلافت انتخاب كردند؟ پاسخ داد :ما دیدیم كه ابوبكر از همه مردم نسبت به این امر به حق ترست او یار پیامبر در غار بوده و دومین كسی بوده كه خداوند مدحشان كرده ورسول الله صلی الله علیه وسلم او را امام كرد در حالی كه زنده بود)
**********
7.إنی لأرجو الله أن یلحقك بصاحبیك رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم وأبی بكر، فطالما سمعت رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم یقول: دخلت أنا وأبو بكر وعمر، خرجت أنا وأبو بكر وعمر، صعدت أنا وأبو بكر وعمر، أكلت أنا وأبو بكر وعمر، وإنی أرجو الله أن یلحقك بصاحبیك، ثم التفت إلى الصحابة، وهم على شفیر القبر فقال: والله ما أحب أن ألقى الله بأكثر مما فی صحیفة هذا المسجى» (كتاب الشافی لعلم الهدى السید المرتضى، وتلخیص الشافی للطوسی).
7.(علی رضی الله عنه در تشییع جنازه عمر رضی الله عنه می فرماید (از خدا می خواهم كه تو را به دویارت رسول الله وصدیق ملحق كند.همانا از رسول الله شنیدم كه فرمود من وابوبكر وعمر با هم داخل شدیم و من وابوبكر وعمر با هم خارج شدیم من وابوبكر وعمر باهم غذا خوردیم واز خدا می خواهم كه تو را به آن دو ملحق كند سپس روبه صحابه كرد وفرمود:والله دوست دارم كه خداوند نامه اعمال مرا مانند نامه اعمال عمر قرار دهد).
**********
8.ودر مدح عثمان علیه السلام می فرماید( ما أعرف شیئاً تجهله، ولا أدلك على أمر لا تعرفه، إنك لتعلم ما نعلم، ما سبقناك إلى شیء فنخبرك عنه، ولا خلونا بشیء فنبلغكه. وقد رأیت كما رأینا وسمعت كما سمعنا، وصحبت رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم كما صحبنا، وما ابن أبی قحافة ولا ابن الخطاب أولى بعمل الحق منك، وأنت أقرب إلى رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم وشیجة رحم منهما، وقد نلت من صهره ما لم ینالا» (نهج البلاغة: (2/357)).
(چیزی نیست كه ما بدانیم وتو ازآن خبر نداشته باشی تو میدانی آنچه را كه ما میدانیم ودر چیزی از توسبقت نگرفتیم كه تو ندانسته باشی دیدی آنچه را كه ما دیدیم وشنیدی آنچه كه ما شنیدیم و صحابی رسول الله بودی وهستی همانطور كه ما هستیم وابن ابی قحافه وابن خطاب از تو اولی بودن به عمل به حق وتو نزدیكتر به رسول الله هستی تو داماد رسول الله شدی در حالی كه آنها نشدند).
**********
9.قال أمیر المؤمنین علیه السلام فی سیف الزبیر: «طال -والله- ما جلّى به الكرب عن وجه رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم» (الاحتجاج: (1/380)).
(علی علیه السلام در مورد شمشیر زبیر رضی الله عنه می فرماید :چقدر این شمشیر ناراحتی را از چهر رسول الله پاك كرد).
**********
10.عن جعفر الصادق عن أبیه علیهما السلام أن علیا علیه السلام لم یكن ینسب أحداً من أهل حربة إلى الشرك ولا إلى النفاق، ولكنه كان یقول: «هم إخواننا بغوا علینا» (وسائل الشیعة: (15/83)).
(امام صادق می فرماید :علی ع هرگز كسانی را كه با او محاربه كردند به ایشان نسبت شرك ونفاق و كفر نداد بلكه می گفت آنها برادران ما هستند وبر ما ستم كردند).
**********
11. حسن بن علی یكی از شروط صلح با معاویه را عمل به راه و روش خلفای راشدین میداند و در نسخه اصلی كتاب آمده خلفاء الصالحین (منتهى الآمال: (2/212))
**********
12.و از زین العابدین روایت شده است(روی عنه أنه جاء إلیه نفر من العراق فقالوا فی أبی بكر وعمر وعثمان رضی الله عنهم، فلما فرغوا من كلامهم قال لهم: «ألا تخبرونی: أنتم المهاجرون الأولون ((الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ وَأَمْوَالِهِمْ یَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنْ اللَّهِ وَرِضْوَاناً وَیَنْصُرُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَئِكَ هُمْ الصَّادِقُونَ))[الحشر:8]؟! قالوا: لا، قال: فأنتم ((الَّذِینَ تَبَوَّءُوا الدَّارَ وَالإِیمَانَ مِنْ قَبْلِهِمْ یُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَیْهِمْ وَلا یَجِدُونَ فِی صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِمَّا أُوتُوا وَیُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ))[الحشر:9]؟! قالوا: لا، قال: أما أنتم قد تبرأتم أن تكونوا من أحد هذین الفریقین، وأنا أشهد أنكم لستم من الذین قال الله فیهم: ((یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالإِیمَانِ وَلا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلاًّ لِلَّذِینَ آمَنُوا))[الحشر:10] اخرجوا عنی فعل الله بكم» (كشف الغمة: (2/291)).

(روایت می كنند كه عده ای از عراق نزد ایشان آمدند واز ابوبكر وعمر عثمان سخنانی گفتند وقتی كه سخنشان تمام شد زین العابدین پرسید به من خبر بدهید كه ایا شما مهاجرین نخستین هستید كه خداوند در موردشان فرمود(الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ وَأَمْوَالِهِمْ یَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنْ اللَّهِ وَرِضْوَاناً وَیَنْصُرُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَئِكَ هُمْ الصَّادِقُونَ)) ؟
گفتند خیر نیستیم
پرسید ایا از افرادی هستید كه خداوند در موردشان فرمود(الَّذِینَ تَبَوَّءُوا الدَّارَ وَالإِیمَانَ مِنْ قَبْلِهِمْ یُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَیْهِمْ وَلا یَجِدُونَ فِی صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِمَّا أُوتُوا وَیُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ))؟
گفتند خیر از آنها نیستیم
پس امام فرمود الان شماها اعتراف كردید كه شامل این دو آیه نمی شوید كه صحابه شاملشان میشوند.اما من می گویم شماها حتی شامل این آیه هم نمی شوید(یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالإِیمَانِ وَلا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلاًّ لِلَّذِینَ آمَنُوا))[الحشر:10]
(كسانی كه میگویند پروردگارا ببخش ما را وبرادران مان را كه در ایمان از ما سبقت گرفتند و در قلوب ما از آنها كینه ای قرار نده)سپس فرمود از نزد من خارج شوید خدا به حسابتان برسد.
*********************
13.مردی از امام صادق پرسید (یا بن رسول الله! ما تقول فی حق أبی بكر وعمر؟ فقال علیه السلام: إمامان عادلان قاسطان، كانا على الحق، وماتا علیه، فعلیهما رحمة الله یوم القیامة» (إحقاق الحق للشوشتری: (1/161)).
(ای فرزند رسول الله در مورد ابی بكر وعمر چه می گویید؟فرمودند آنها امامانی عادل بودند وبر حق بود وبر عدل وحق هم وفات كردند بر آنها رحمت خداوند باشد تا قیامت).
                                                                                                      والحمد الله رب العالمین
                                                                                                       «الهاشمی الحسنی»

0 نظرات:

ارسال یک نظر